صنعت خوراک و بخش تولید خوراک همچنان به دلیل آلودگی خوراک به باکتریهای پاتوژنیک و پیامدهای حاصله از آن در حیوانات ، همانند وزن گیری پایین و افزایش تلفات متحمل ضرر و خسارت میباشند. ممنوعیت استفاده از آنتی بیوتیک ها در خوراک (AGPS) دام و طیور که در اتحادیه اروپا و همچنین بخش هایی از آسیا به اجرا درآمده است، فشارهای زیادی را بر تولیدکنندگان خوراک و حیوانات وارد ساخته است . همچنین چالش مهمی را برای متخصص تغذیه نوین حیوانات باعث شده است.
طرح و بررسی مشکل مزبور به صورت مناسب جهت ایجاد اعتماد مجدد مصرف کنندگان که نگران امنیت و سلامت غذایی میباشد، میتواند مؤثر واقع گردد. امروزه ترکیب جیره ای جایگزین به منظور پرکردن خلاء حاصل از ممنوعیت استفاده از آنتیبیوتیک ها در خوراک، اتخاذ و معرفی شدهاند.
اسیدهای آلی
مدت زمان طولانی است که از اسیدهای آلی جهت خنثی سازی باکتریهای پاتوژنیک گرام منفی در خوراک حیوانات استفاده میشود. نظریه حاضر جهت اعمال آن در صنعت خوراک طیور عمدتاً با هدف مقابله با سالمونلا ارائه و مورد بررسی قرار گرفته است.
آلودگی به باکتری پاتوژنیک همانند سالمونلا باعث ایجاد بار سنگین اقتصادی و اجتماعی در سرتاسر جهان میشود. به عنوان مثال، هزینه تحمیلی سالیانه ناشی از سالمونلا در انگلستان 76 میلیون دلار و در کل اتحادیه اروپا رقمی بالغ بر ¼ میلیارد ذلار تخمین زده شده است.
موارد مختلف انسانی سالمونلا در ابعاد وسیعی گزارش شده است. طبق گزارشات در سال 2007 بیش از 152 هزار نفر در اتحادیه اروپا به سالمونلا مبتلا گردیدهاند. مبارزه با سالمونلا با استفاده از استراتژیهای مدیریتی و جیره ای به عنوان یک استراتژی حیاتی در صنعت تولید خوراک یکی از ضروریات اصلی میباشد پتانسیل اسیدهای آلی تک عاملی در مقوله حفظ و نگهداری تغذیه به میزان قابلیت آنها در حفظ خوراک در مقابل فساد قارچی و میکروبی بستگی دارد.تأثیرات آنها بر میزان PH معده و فلورای روده برای چند دهه متوالی قابل لمس و مشهود میباشد و همچنین در بسیاری از آزمایشات فارمی و آزمایشگاهی به اثبات رسیده است. اسیدی کننده ها به صورت محرک های عملکردی با کاهش سطح PH موجود در روده جهت جلوگیری از تکثیر میکروارگانیسم های نامطلوب عمل میکند فرآیند اسیدی شدن روده باعث تحریک فعالیت آنزیم گردیده و موجب بهینه سازی فرآیند گوارش و جذب مواد آلی و ریز مغذی ها میگردد.
گونههای ترکیب شده اسیدهای آلی با نفوذ به درون سلولهای باکتریایی غشاء لیپیدی به صورت پروتون و آنیون ترکیب میگردند. پس از ورود به محوطه PH خنثی سلولهای سیتوپلاسم و اسیدهای آلی با ایجاد اختلال در فرآیند فسفری شدن از رشد باکتریها جلوگیری به عمل میآورند و همچنین باعث توقف فعل و انفعالات فسفاتهای غیرآلی آدنوزین تریفسفات3(ATP) میگردند.
جدول1- نتایج حاصل از دوزهای مختلف فورمی ان دی اف بر پیشگیری ازکامپیلوباکتر( درصد نمونه های مثبت ) |
|||
control |
Formi 0/3% |
NDF 0/6% |
|
چینه دان ( بارمیکروبی) |
20 |
0 |
0 |
روده( بارمیکروبی ) |
20 |
0 |
0 |
مدفوع ( بار میکروبی) |
25 |
0 |
0 |
گوشت |
0 |
0 |
0 |
جدول 2- نتایج حاصله از دوزهای مختلف فورمی ان دی اف بر پیشگیری از سلمونلا ( در صد نمونه های مثبت) |
|||
control |
Formi 0/3% |
NDF 0/6% |
|
چینه دان (بار میکروبی ) |
60 |
0 |
0 |
روده ( بار میکروبی) |
80 |
20 |
0 |
گوشت |
80 |
0 |
0 |
اسید فرمیک
یکی از اولین گزارشات حاکی از بهبود عملکرد طیور گوشتی در زمان استفاده از اسیدهای تک عاملی مربوط به فرمیک اسید میباشد. عزت و همکاران (1990( کاهش قابل توجهی را در میزان ابتلا به سالمونلا در لاشه و نمونه های مدفوع طیور پس از گنجاندن کلسیم فرمات در جیره های طیور گوشتی را گزارش نمودند.عزت و همکاران (1990) اثبات نمودند که اسید پروپیونیک بافری شده میتواند جهت خنثی سازی میکروفلورای بیماریزای موجود در دستگاه گوارش جوجه های گوشتی به کار گرفته شود و در نهایت منجر به کاهش چشمگیری در میزان ابتلا به ایکولای و سالمونلا گردد.
استفاده از اسیدفرمیک خالص در جیره طیور مادر شدیداً میزان آلودگی سینیهای خوراک و ضایعات هچری را با سالمونلا انتریتیدیس کاهش میدهد.
هیلتون و لینتون (1988) چگونگی کنترل عفونتهای سالمونلا را در جوجه های گوشتی با استفاده از ترکیب اسید پروپیونیک و فرمیک مورد آزمایش قرار دادند. آنها اثبات کردند که تحت شرایط آزمایشی میزان 6 کیلوگرم از اسید آلی به ازای هر یک تن خوراک در جلوگیری از کلونی شدن روده ای با سالمونلا ناشی از خوراک آلوده طبیعی یا مصنوعی بسیار مفید و مؤثر میباشد.
بهبود عملکرد
بهبود عملکرد طیور گوشتی یا شرایط بهداشتی با استفاده از اسیدهای آلی همانگونه که بالا بدان اشاره گردید، مکرراً توسط بسیاری منابع گزارش شده است محدودیت مهم اینست که اسیدهای آلی به سرعت در روده طیور متابولیسم گردیده که باعث کاهش تأثیر آنها بر رشد عملکرد خواهد شد. محصولی با نام فورمی ان دی اف (Formi NDF) در مقابله با باکتری پاتوژنیک در کل دستگاه گوارش شامل بیماریهای سالمونلا و کامپیلوباکتر مفید و مؤثر میباشد. همانگونه که بالا بدان اشاره گردید، محصول فورمی ان دی اف ، بسیاری از باکتریهای پاتوژنیک مهم را در فرآیند تولید مرغ خنثی میسازد. به منظور اثبات تأثیر فوق ، آزمایشی صورت پذیرفته است. هدف آزمایش مزبور بررسی تأثیر محصول فورمی ان دی اف (13/0% و 6/0%) در جیره های آغازین و دوره رشد جوجه های گوشتی میباشد. توانائی محصول مذبور برای کنترل آلودگی باکتریایی دستگاه گوارش در مقابل کنترل منفی تحت شرایط گرم در اسپانیا مورد آزمایش قرار گرفت.
تعداد1750 قطعه جوجه یک روزه گوشتی که به 14 دسته 125 قطعهای تقسیم بندی شده بودند. مورد آزمایش قرار گرفتند(5 دسته برای هر تیمار که شامل یک گروه کنترل با 4 تیمار آزمایشی بودند).جوجه های گوشتی به مدت 21 روز از جیره آغازین، 18 روزاز جیره دوران رشد و 3 روز از جیره پایانی تغذیه گردیدند.
پس از 39 روز دوره تیمار،پیش از ارائه جیره پایانی ، تعداد 10 قطعه از سه گروه تیماری جهت بررسی تحلیل های میکروبی انتخاب گردیدند. تنها جیره آغازین و دوره رشد حاوی محصول فورمی ان دی اف بوده ، جیره پایانی ( سه روز انتهایی ) حاوی فورمی ان دی اف نبوده و در تمامی 14 گروه یکسان بوده است . نتایج حاصل در جداول 1 تا3 ارائه گردیده اند.
تأثیرات مفید
نتایج یاد شده به وضوح تأثیرات مفید فورمی ان دی اف را در مقابله با باکتری پاتوژنیک در طیور گوشتی نشان میدهد هیچ گونه موارد مثبتی از شیوع سالمونلا و کامپیلوباکتر در گوشت طیور تیمار شده با فورمی ان دی اف گزارش نگردیده است.
بعلاوه، هیچ گونه موارد مثبتی از سالمونلا و کامپیلوباکتر در چینه دان گروه های تغذیه شده با فورمی ان دی اف گزارش نگردیده است . کاهش قابل توجهی در میزان کامپیلوباکتر موجود در روده طیور تغذیه شده با فورمی ان دی اف گزارش شده است.شایان ذکر است کاهش تعداد انتروباکتر، و افزایش تعداد بیفیدو باکتر، لاکتوباسیل حاصل از مصرف فورمی ان دی اف تأثیرات مؤثر آن را بر روی جمعیت طبیعی میکروبهای روده نشان داده است.
کاهش تأثیر باکتری پاتوژنیک بر روی طیور گوشتی و همچنین بهبود میکروفلورا روده که منجر به گونه ای همانندی و همسانی در جوجههای تیمار شده میگردد، همچنین حاکی از این است که استفاده از فورمی ان دی اف باعث بهبود عملکرد طیور خواهد گردید . فرضیه مذبور انگیزه اجرای آزمایشات بعدی را در جوجه های گوشتی ایجاد نموده است.
یک نمونه از آزمایش تجاری فورمی ان دی اف (5/0%) در فرانسه انجام گرفت. تعداد 34500 قطعه جوجه گوشتی یک روزه انتخاب به دو گروه تقسیم گردیدند. نتایج عملکرد در پایان دوره آزمایش 42 روزه ثبت و جمع آوری گردیدند. طبق جدول شماره 4 ، عملکرد کلی گروه تیمار شده با فورمی ان دی اف افزایش داشته است. افزودن فورمی ان دی اف 5/0% منتج به افزایش 8/2 درصدی در روند وزن گیری گردید، و همزمان ضریب تبدیل غذایی به میزان 1/2 % افزایش داشته است به علاوه مرگ و میر نیز بیش از 23% کاهش داشته است.
یک تحلیل اقتصادی بر مبنای ضریب طیور گوشتی اروپا (EBI ) نشان داد که استفاده از این محصول منفعت آشکاری برای مرغدار دارد. هدف ضریب طیور گوشتی اروپا نشان دادن کارایی تولید طیور گوشتی و برآوردهای مربوطه ( که در فرمول اشاره شده ) بوده است.
استفاده ار محصول فورمی ان دی اف باعث بهبود ضریب طیور گوشتی اروپا تقریباً به میزان 5/5% (از 41/250 به 1/264) گردیده است، بنابراین باعث استحکام روند بهینه تولید و پرورش طیور گوشتی گردید. روش عملکرد اسیدی کننده ها در طیور عمدتاً به دلیل عملکرد آنتی میکروبی میباشد که یکی از فعالیت های کلیدی کاهش میزان PH شکم میباشد. در آزمایش بحث شده فوق، وزن نهایی بدن جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های اسیدی شده ، افزایش داشته است. میانگین وزن گیری روزانه در گروههای تیمار شده با اسیدی کننده ها افزایش یافته و میزان ضریب تبدیل غذایی کاهش داشته است و این امر منتج به بهبود ضریب طیور گوشتی اروپا گردید.
همچنین آزمایشات دیگری حاکی از بهبود وضعیت سلامتی جوجه ها بوده است که این بار با بهبود چشمگیر میکروفلورا روده به اثبات رسیده است که البته فرآیند مزبور با کاهش در تعداد انتروباکتر و افزایش تعداد لاکتوباسیل و بیفید و باکتریا انعکاس یافته است.
استفاده از اسیدی کننده ها در جیره های طیور گوشتی ، استراتژی ارزشمندی جهت تجهیز تولیدکنندگان برای مبارزه با کاهش تولیدات حاصل از باکتری پاتوژنیک میباشد.
استراتژی های تلفیقی ، شامل جیرههای غذایی با ترکیبات درشت و پلت با استفاده از نمکهای اسیدی آلی همانند فورمی ان دی اف میتواند تأثیری مؤثر در مبارزه با سالمونلا داشته باشد.
مطالعه اخیری ، پتانسیل پتاسیم دی فورمات( فورمی) را در ترکیب با ترکیبات آسیاب شده زبر خوراکجهت پیشگیری از رشد سالمونلا در خوک ها به اثبات رسانیده است. با این ترکیب ، کاهش چشمگیر سالمونلا در طول دوره وزن گیری امری ممکن میباشد.
به علاوه، استفاده از فورمی در طول دوره رشد ، بر اساس ساختار جیره ای مزبور، منجر به کاهش چشمگیر شیوع سالمونلا میگردد.
جدول 3- نتایج بررسی میکروبیولوژیکی روده |
||
Formi NDF 0/6% |
Control |
|
105 |
107 |
Enterobacteria |
108 |
107 |
Lactobacilli |
106 |
105 |
Bifidobacteria |
جدول 4- نتایج طیور گوشتی از محل آزمایش تجاری در فرانسه |
||
Control |
Formi NDF 0/5% |
|
تعداد پرندگان |
17250 |
17250 |
وزن نهایی (گرم) |
2130 |
2190 |
ضریب تبدیل غذایی |
95/1 |
95/1 |
مرگ و میر ( در صد ) |
94/1 |
94/1 |
روده سالم
استفاده از فورمی در جیره ها، منتج به کاهش آماری در میزان PH در لاشه ها و همچنین افزایش سطوح پروپیونات و بوتیرات در روده کور در کشتارگاه ها میگردد.
مطالعات دیگری ثابت کرده اند که اسیدهای چرب زنجیره کوتاه پروپیونات و بوتیرات که توسط گنجاندن فورمی در تغذیه تحریک شده اند، میتوانند از ژن های مهاجم سالمونلا پیشگیری نمایند. بوتیرات قادر به تحریک عملکرد سلولهای غشایی روده میباشد و روند ژن ها را تنظیم میکنند. درصد بالای مقادیر بوتیرات در بخش انتهایی دستگاه گوارش به ویژه در روده بزرگ ، از رشد تکامل سلولهای مخاطی روده حمایت نموده و باعث افزایش طول پرزها و عمق حفره ها میگردند، عواملی که بیانگر روده سالم میباشد. بنابراین محصول فورمی به میکروفلور بهینه روده کمک مینماید حتی در قسمت پایانی دستگاه گوارشی خوک ها با این امر اتفاق میافتد.
مطالعات صورت گرفته بر روی فیزیولوژی و میکروبیولوژی روده طیور بیانگر آن میباشد که چنین نظریهای تأثیرات مثبت و مفید مشابهی را نیز در خصوص طیور اعمال خواهد نمود.
نتایج منتشر شده فوق به طور غیر قابل انکاری به اثبات میرسانند که چگونه یک روده سالم که در آن از رشد پاتوژنها جلوگیری به عمل آمده است و از امنیت غذایی قابل قبولی برخوردار میباشد، قابل دستیابی از طریق شیوه های جیرهای میباشد.
به علاوه یک نوع اسیدی کننده متعادل همانند فورمی ان دی اف عملکرد جوجه های گوشتی را افزایش داده و گزینه مناسبی برای حصول یا بهبود راندمان رشد طیور گوشتی بدون متوسل شدن به مکمل آنتیبیوتیک محرک رشد (AGP) میباشد.
منبع: نشریه دنیای کشت و صنعت
همانگونه که همگی مطلع هستیم از ابتدای خلقت بشر علیرغم افزایش مداوم جمعیت، منابع تامینکننده احتیاجات همواره ثابت بوده و در طی سالیان، تنها راهها و روشهای بهرهبرداری از این منابع تغییر کردهاند، یعنی در طی سالهای گذشته بشر با استفاده از روشهای نوین علمی اقدام به تجهیز و به تبع آن افزایش میزان بهرهبرداری از این منابع نمودهاست، که البته در پارهای موارد به کارگیری برخی از این روشها به دلیل ناهمگونی با سیستم طبیعی و عدم تحقیقات کافی روی اثرات دراز مدت آنها پیش از استفاده وسیع، منجر به وارد آمدن خسارات غیر قابل جبرانی به اکوسیستمهای مناطق مورد اجرا گردیدهاست، که از این میان میتوان به تکثیر و پرورش گونههایی از آبزیان غیربومی در آبهای شمالی ایران بدون توجه به اثراتی که در دراز مدت بر روی گونههای بومی خواهندداشت و یا استفاده از سم د.د.ت و پیامدهای ناشی از آن اشاره کرد.
میزان تراکم جوجه ریزی در واحد سطح |
|
وزن )کیلوگرم( |
تراکم (قطعه در متر مربع( |
1.25 |
27.2 |
1.5 |
22.7 |
1.75 |
19.4 |
2 |
17 |
2.25 |
15.1 |
2.5 |
13.6 |
2.75 |
12.4 |
3 |
11.3 |
3.5 |
7.79 |
8. آیا محصول توسط موسسات علمی معتبر و مستقل تایید شده و مقالاتی در مورد آن در مجلات علمی به چاپ رسیده است ؟ یک محصول موفق به طور قطع تا امروز تعداد زیادی تائیدیه از موسسات تحقیقاتی به دست آورده است تکیه به مقالات علمی معتبر چاپ شده در مجلات مستقل می تواند شاخص های استانداردی را برای مقایسه یک محصول فراهم سازد .
مایکوتوکسینها متابولیتهای ثانویه قارچهای رشتهای هستند که باعث بروز واکنشهای مسمومیتی -مایکوتوکسیکوزیس - میشوند. قارچهای فوزاریوم، آسپرژیلوس، پنیسیلیوم، کلاویسپس و آلترناریا فروانترین قارچهایی هستند که این سموم را تولید میکنند و غذای انسان و خوراک حیوانات را در طول دوره رشد گیاه در مزرعه و یا دوره انبارداری آلوده مینمایند. یک قارچ میتواند مایکوتوکسینهای متفاوتی تولید کند و این به معنی آن است که یک مایکوتوکسین میتواند توسط قارچهای متفاوتی تولید شود. قارچهای رشتهای در واکنش به شرایط تنش همچون گرما، سرما، انجماد، تغییرات یا محدودیت اکسیژن، مایکوتوکسینها را ترشح مینمایند.
پراکنش جهانی و وسعت آلودگی در سرتاسر جهان نگرانیهای زیادی را در رابطه با این سموم ایجاد کرده است. به طوریکه طبق گزارش سازمان خواروبار جهانی بیش از 25 درصد مواد خوراکی در جهان آلوده به انواع این سموم هستند. به دلیل شرایط انبارداری نامناسب، آلودگی به این سموم در شرایط ایران بیش از میانگین جهانی است. نتایج چندین تحقیق داخلی آلودگیهای شدید خوراکهای ایران را به سموم مایکوتوکسینی تایید کرده است.
انواع مایکوتوکسینها
تا کنون بیش از 300 نوع مایکوتوکسین جداسازی شدهاند، اما تعداد سمومی که از لحاظ عملی در تغذیه حیوانات اهلی مورد توجه هستند محدود میباشند و آنها را به شش دسته اصلی آفلاتوکسینها، تریکوتسنها، زیرالنون، اکراتوکسینها، فیومنیسینها و آلکالوییدهای ارگوت تقسیم بندی مینمایند.
براساس پیشنهاد سازمان خوار و بار جهانی سطح آلودگی به مجموع آفلاتوکسینها (B1، B2، G1 و G2)در خوراک طیور نبایستی از 20 قسمت در بیلیون فراتر رود. در واقع حساسیت به سطح مجاز آفلاتوکسینها در خوراک طیور از این حقیقت ناشی میشود که این سموم میتوانند با تغییر شکل شیمیایی وارد گوشت و تخممرغ شوند و خوراک انسان را آلوده نمایند. سازمان بین المللی تحقیقات سرطانشناسی، آفلاتوکسینها را جز دسته اول ترکیبات سرطانزا در انسان تقسیم بندی نمودهاند.
تریکوتسن ها را به دو دسته تریکوتسنهای گروه A (مانند T-2 toxin, Ht-2 toxin, DAS) و تریکوتسنهای گروه B (مانند DON, AcDON, NIV) تقسیم بندی مینمایند. تریکوتسنها غالبا توسط گونههای مختلف فوزاریومها تولید میشوند و تا کنون 170 سم تریکوتسنی شناخته شده است که در واقع خطرناکترین مایکوتوکسینها به لحاظ تاثیرات فیزیولوژیکی برروی طیور به حساب میآیند. همچنین به دلیل دارا بودن ساختمان غیرقطبی، این مایکوتوکسینها توسط مایکوتوکسین بایندرها جذب نمیشوند و حتما می بایستی از روشهای میکروبی برای تخریب آنها استفاده شود. تریکوتسنها از طریق اختلال در مکانیسم سنتز پروتئین، دامنه عوارض وسیعی از کاهش عملکرد سیستم ایمنی، اسهال، مشکلات گوارشی و زخمهای دهانی را به وجود میآورند. غالبا قارچهای رشتهای این مایکوتوکسینها را در آخرین مرحله تحمل تنش تولید میکنند و تولید آنها به صورت همزمان همراه با اثرات سینرژیستی بروز میکند.
جدول 1. میزان حد مجاز تریکوتسنها در طیور گوشتی، تخمگذار و مادر براساس پیشنهاد سازمان خواروبار جهانی.
نوع سم تریکوتسنی |
سطح مجاز در طیور گوشتی |
سطح مجاز در طیور تخمگذار و مادر |
DON |
2 قسمت در میلیون |
5 قسمت در میلیون |
T2 |
4 / 0 قسمت در میلیون |
1 قسمت در میلیون |
DAS |
4 / 0 قسمت در میلیون |
5 / 0 قسمت در میلیون |
زیرالنون به دلیل شباهت ساختمانی با هورمون استروژن یک مایکواستروژن محسوب شده و در سطوح پایینتر از حد مجاز طیور تخمگذار و مادر را دچار عوارض ناشی از سطوح غیرمتعارف استروژن هم چون کاهش تولید تخممرغ، مشکلات تولید مثلی و ناباروری تخممرغ در مرغها و کاهش کیفیت اسپرم در خروسها مینماید. این مایکوتوکسین اگرچه به عقیده بسیاری از توکسینولوژیستها در تعریف عمومی مایکوتوکسینها به دلیل عدم تاثیر آن بر مرگ و میر، قرار نمیگیرد، اما تاثیرات بیولوژیک شدیدی برروی عملکرد تولید مثلی میگذارد.
اکراتوکسین A توسط گونههای قارچی آسپرژیلوس و پنیسیلیوم تولید میشود و همچون آفلاتوکسین در داخل گوشت و تخممرغ قابل تشخیص است. مسمومیت به این سم باعث بروز مشکلات کلیوی و کاهش عملکرد سیستم ایمنی میشود. میزان سطح مجاز این سم 5 / 0 قسمت در میلیون در طیور گوشتی، تخمگذار و مادر تعیین شده است.
فیومننسین ها غالبا توسط قارچهای فوزاریوم و آلترناریا تولید میشوند و تاثیرات مخرب خود را برروی کبد و کلیهها میگذارد. همچنین فیومننیسینها از طریق مهار سنتز اسفنگولیپیدها در سیستم عصبی سبب تحلیل میلین میشوند. میزان سطح مجاز فیومننسینها در طیور گوشتی 50 قسمت در میلیون و در طیور مادر و تخمگذار 15 قسمت در میلیون است.
آلکالوییدهای ارگوت توسط گونههای مختلف قارچ کلاویسپس تولید میشوند که گونههای بیماریزای گیاهی به حساب میآیند. این مایکوتوکسینها در قرون وسطی سبب بروز بیماری ارگوتیسم در انسان میشده است. سموم ارگوتی شامل ارگومترین، ارگوسین، ارگوتامین و کلاوینها است و علایم ابتلا به آن شبیه قانقاریا میباشد.
شکل 1. تاثیر مایکوتوکسینهای مختلف در طیور.
اثرات سینرژیستی مایکوتوکسینها در طیور
مقالات علمی متعددی در زمینه تاثیر هر یک از مایکوتوکسینها در گونههای مختلف طیورمنتشر شده است، اما سوال اساسی این است که تاثیر ترکیبی این سموم به چه شکلی میباشد؟ این سوال از این حقیقت ناشی میشود که اغلب غلظت هر یک از مایکوتوکسینها برای کاهش تولید یا وقوع بیماریها در خوراک، کمتر از آن چیزی است که در مطالعات انجام شده، مورد استفاده قرار میگیرد. در این زمینه تاثیرپذیری حیوانات از هر یک از سموم نسبت به تاثیرات بیش از یک نوع مایکوتوکسین میتواند برابر با جمع دو اثر (افزایشی) و یا بیشتر از مقدار محاسبه شده مجموع اثر آنها (سینرژیستی) و یا کمتر از پاسخ پیش بینی شده از هر یک از سموم به تنهایی (آنتاگونیستی) باشد.
بر این اساس هشدارهای فراوانی به پرورش دهندگان درمورد آلودگی همزمان خوراک با چندین مایکوتوکسین و پاسخهایی که در حیوانات مصرف کننده این خوراک ایجاد میشود، داده میشود. حضور انواع مختلف مایکوتوکسینها در خوراک ممکن است سبب ایجاد انواع تداخلهای سینرژیستی بین انواع مایکوتوکسینها گردد. اثرات سینرژیستی موقعی رخ میدهد که ترکیب دو مایکوتوکسین بیشتر از اثر هر یک از آنها به تنهایی باشد (به عنوان نمونه 11=2+2).
تاثیرات سینرژیستی آفلاتوکسینB1 و اکراتوکسین A در مطالعات متعددی در طیور مورد بررسی قرار گرفته است. آفلاتوکسین B1 به عنوان یک سم کبدی و اکراتوکسین Aبه عنوان یک سم عصبی بطور همزمان در جوجههای گوشتی اثرات سینرژیستی ایجاد میکنند. همچنین اثرات بیشتری از مسمومیت عصبی حاصل از حضور همزمان این دو مایکوتوکسین و غلظت بالایی از اکراتوکسین A در کبد جوجههای گوشتی نسبت به زمانی که فقط آلودگی به اکراتوکسین A وجود دارد نیز مشاهده میشود. زمانی که خوراک جوجهها از یک روزگی تا 3 هفتگی دارای ترکیب سموم آفلاتوکسینی و اکراتوکسین A باشد، افزایش در وزن سنگدان و کلیهها و کاهش در وزنگیری نسبت به زمانی که هر یک از این سموم به تنهایی در جیره وجود دارد مشاهده شده است. اثرات سینرژیستی آفلاتوکسین B1 با سم T-2 نیز مشاهده شده است. هر دو نوع سم، ساخت پروتئینها را با دو مکانیسم متفاوت تحت تاثیر قرار میدهند که در نهایت سبب پاسخ سینرژیستی یکسانی میشود. کاهش وزن در جوجههای گوشتی 21 روزه در صورت حضور آفلاتوکسین 16 درصد، در آلودگی با DAS 11 درصد و در آلودگی همزمان با هر دو سم 36 درصد گزارش شده است که نشان دهنده اثرات سینرژیستی بین این دو سم است
روشهای سمزدایی مایکوتوکسینها
برای از بین بردن تاثیرات مایکوتوکسینها در خوراک حیوانات اهلی از دو راهکار استفاده می شود: 1) ترکیبات جذب کننده توکسینها یا توکسین بایندرها و 2) سمزداهای بیولوژیکی یا دتوکسیفکاتورها.
از چند ترکیب به عنوان توکسین بایندر استفاده میشود:
1. زغال فعال: جاذب آفلاتوکسینها، فیومننیسینها و اکراتوکسینها.
2. آلومینوسیلیکاتها شامل زئولیتها، مونت موری لیئنت، کائولین، آلومینوسیلیکات های سدیم کلسیم هیدراته شده، که به طور اصلی آفلاتوکسینها را جذب میکنند اما به مقدار کمتر فیومننسین و اکراتوکسین را نیز جذب میکنند.
3. دیواره سلولی مخمر که جاذب اکراتوکسین و زیرالنون است.
اما برای مایکوتوکسینهای کمتر قابل جذب و یا غیرقابل جذب همچون تریکوتسنها، از سمزدایی میکروبی استفاده میشود. تا کنون به خوبی شناخته شده است که حلقه 12، 13-اپوکسید تریکوتسنها عامل فعالیت سمیت آنهاست و احیای این حلقه توسط آنزیمها یا میکروبهای زنده سبب کاهش اثرات سمی آنها میشود (شکل 1). اگرچه چندین میکروارگانیسم با فعالیت تجزیه مایکوتوکسین در گذشته جداسازی شده است، بایندر و همکاران (Binder et al 2001) اولین میکروب زنده را برای غیرفعالسازی مایکوتوکسینها به عنوان یک افزودنی خوراکی تجاری توسعه دادند.
شکل 2. تغییر شکل زیستی (Biotransformation) تریکوتسنها به متابولیتهای غیرسمی.
یوباکتریوم سویه BBSH 797 یک باکتری با خاصیت غیرفعال سازی تریکوتسنها است (شکل 2). آزمایشات با استفاده از مدل آزمایشگاهی روده آشکار کرد که این میکروب در دستگاه گوارش حیوانات به خوبی عمل میکند و بنابراین میتوان از آن به عنوان یک افزودنی خوراکی برای سمزدایی تریکوتسنها در دستگاه گوارش استفاده کرد.
شکل 3. تصویر میکروگراف الکترونی از باکتری BBSH 797، جداسازی شده از محتویات شکمبه گاو، توسط تیم تحقیقاتی بایندر (وجه تسمیه BBSH از حروف ابتدای محققین Binder, Binder, Schatzmayr and Heidler) در جولای 1997 (برج 7 سال 97 که 797 را تشکیل میدهد).
برای بررسی تاثیرات BBSH 797 بر عملکرد موجودات زنده، آزمایشاتی در دانشگاه دامپزشکی وین صورت گرفته است. نتایج معنیداری (P<0.001) در توله خوکهایی که با خوراکهای آلوده به 5 / 2 قسمت در میلیون DON مسموم شده بودند، بدست آمد. بعد از 45 روز حیواناتی که با خوراک آلوده تغذیه شده بودند، تنها 4 / 16 کیلوگرم وزن داشتند (با بازده خوراک 0 / 2) در حالیکه گروههایی که خوراک آلوده را به همراه سطوح مختلف BBSH 797 دریافت کرده بودند 3 / 22 و 6 / 23 کیلوگرم وزن داشتند (بازده خوراک 6 / 1). در آزمایشات برروی جوجههای گوشتی (5 / 10 قسمت در میلیون DON، 2 / 0 قسمت در میلیون AcDON) افزودن BBSH 797 میزان مرگ و میر را از 4 / 19 به 5 / 5 درصد کاهش داد و یک تاثیر معنیداری بر وزن حیوانات داشت.
ترکیب جاذبها و سمزداهای بیولوژیکی- تنها راه برای موفقیت
تیمهای تحقیقی در حال بررسی این موضوع هستند که ترکیب روش استفاده از جاذبها و تغییر شکل زیستی را به صورت یک روش موثر علیه مایکوتوکسینها در خوراکهای آلوده در غالب یک محصول تجاری معرفی نمایند. در این خصوص محصول "مایکوفیکس پلاس" به عنوان یک محصول با دارا بودن سه مکانیسم اثر آخرین دستاورد تحقیقات بشر برروی ترکیبات سمزدای مایکوتوکسینهاست. در اولین مکانیسم از تغییر شکل زیستی سموم توسط باکتری BBSH 797 و آنزیم استراز برای سمزدایی به ترتیب تریکوتسنها و زیرالنون استفاده شده است. با بهرهگیری از جاذبهای معدنی اجازه جذب به سموم قطبی در دستگاه گوارش داده نمیشود. همچنین استفاده از دو ترکیب عصاره گیاه خار مریم، به عنوان محافظ بافت کبد، پانکراس و کلیه و عصاره جلبک دریایی به عنوان تقویت کننده و تحریک کننده سیستم ایمنی و افزایش دهنده پاسخ های ایمنی طبیعی بدن، این توان را به حیوان می دهند تا به مبارزه با آثار زیانبار مایکوتوکسینها در بدن بپردازد.
منبع:ITP